Où avez-vous enterré mon frère? برادرم را كجا دفن كرده ايد؟

.ترجمه فارسي در انتهاي متن آمده است 

Tribune de Genève7 Sep 2016

Où avez-vous enterré mon frère?

L’invitée

Massoumeh Raouf

Ancienne détenue politique iranienne*

Depuis plusieurs semaines, la diffusion sur les réseaux sociaux d’une bande audio bouleversante de la rencontre, le 15 août 1988, entre Montazeri, le dauphin déchu de Khomeiny, et des membres de la «commission de la mort», lève le voile sur l’ampleur du massacre des prisonniers politiques en Iran.

L’ayatollah Montazeri interpelle les responsables chargés de ce génocide: «Le plus grand crime commis sous le règne de la République islamique, pour laquelle l’histoire nous condamnera, a été commis par vous. Vos (noms) seront gravés dans les annales de l’histoire comme des criminels.»

Mon frère cadet Ahmad Raouf Bachari-doust fait partie des 30 000 victimes de cette folie meurtrière en été 88. Une plaie restée ouverte, puisque vingt-huit ans après, nous n’avons pu faire notre deuil, les bourreaux n’ont jamais dit à ma famille ni aux autres où ils avaient enterré les corps.

Ahmad n’avait que 16 ans, en 1982, alors qu’il s’est fait arrêter chez nous, dans un raid des gardiens de la révolution, pour avoir participé à des meetings des Moudjahidine du peuple d’Iran (OMPI). Il a été condamné à 5 ans de prison et fut torturé.

Je n’ai reçu une lettre d’Ahmad qu’en mars 1988: «Si je voulais te raconter tout ce que j’ai vécu durant ces années, je pourrais écrire des volumes.»

Il avait été libéré et s’apprêtait à quitter le pays pour rejoindre la résistance.

J’attendais son arrivée. Des jours d’attente qui n’en finissaient pas. J’ai appelé mon père qui m’a déclaré avec surprise: «Mais il n’est pas avec toi? Il nous a dit adieu pour venir te voir. Où est-il alors?» Mon père est allé à sa recherche de prison en prison. Il n’a trouvé ni nom, ni trace, ni tombe.

En 1991, le régime a enfin avoué qu’il l’avait exécuté dans la prison d’Oroumieh. Ahmad avait été arrêté près de la frontière et exécuté.

Quant aux membres de la commission de la mort, ils n’ont toujours pas été punis et continuent d’occuper des postes clés: Pour-Mohammadi est ministre de la Justice de Rohani, Nayyeri est l’actuel chef de la Cour suprême chargé du clergé, Raïssi est nommé par le Guide suprême à la tête de la puissante fondation AstanéQods après avoir été procureur général…

Mais «le peuple iranien ne renoncera jamais à sa demande de poursuite de chacun des dirigeants du régime impliqué dans ce massacre» comme l’a si bien dit la présidente élue de la Résistance iranienne, Maryam Radjavi.

Les Nations Unies doivent prendre les dispositions politiques et juridiques nécessaires en ce qui concerne les poursuites internationales des dirigeants du régime pour ce crime contre l’humanité.

* Membre du Conseil national de la Résistance iranienne (CNRI)

برادرم را كجا دفن كرده ايد؟

نويسنده ميهمان روزنامه ـ معصومه رئوف، زنداني سياسي سابق ايراني*

منبع روزنامه سوييسي تريبون دو ژنو تاريخ 7 سپتامبر 2016 ـ صفحه 15 روزنامه

·       در سال 1982، احمد در حاليكه 16سال بيشتر نداشت در حمله پاسداران رژيم به خانه ما دستگير شد.

از چند هفته پيش ، انتشار يك نوار كاست صوتي به تاريخ 15  اوت 1988  بين منتظري جانشين معزول خميني و اعضاي «كميسيون مرگ» در شبكه هاي اجتماعي  از ابعاد قتل عام زندانيان سياسي در ايران پرده  برداشت.

آيت الله منتظري مسئولان اجراي اين نسل كشي را خطاب قرار ميدهد : « بزرگترين جنايت صورت گرفته درحاكميت جمهوري اسلامي،  كه براي آن  تاريخ ما را محكوم خواهد كرد، توسط شما انجام گرفته است. نام شما در تاريخ به عنوان جنايتكار به ثبت خواهد رسيد».

برادر كوچك من احمد رئوف بشري دوست جزو 30000قرباني اين جنون مرگ در تابستان 88 است. زخمي كه همچنان باز مانده است . زيرا پس از  28 سال جلادان هرگز پيكر برادرم را به خانواده ام تحويل نداده اند و حتي نميدانيم او را كجا دفن كرده اند.

در سال 1982، احمد در حاليكه 16سال بيشتر نداشت در حمله پاسداران رژيم به خانه ما دستگير شد. جرم او شركت در ميتينگهاي مجاهدين خلق ايران بود. او شكنجه و  به 5سال زندان و محكوم شد.

براي اولين بار در مارس 1988 من نامه اي از احمد دريافت كردم كه نوشته بود: «اگر بخواهم از آنچه در اين سالها بر من گذشته برايت بنويسم، مثنوي هفتاد من كاغذ مي شود»

او آزاد شده بود و ميخواست براي پيوستن به مقاومت از كشور خارج شود. من در انتظار آمدنش بودم. روزهاي انتظاري كه به پايان نميرسيد. به پدرم زنگ زدم و سراغ احمد را گرفتم. پدرم با تعجب گفت: «مگر پيش تو نيست؟ از همه ما خداحافظي كرد كه بيايد پيش تو ! اگر پيش تو نيست  پس؟!» پدرم راه افتاد زندان به زندان به جستجوي احمد. او هيچ چيزي پيدا نكرد. نه نام، نه نشان. نه گور.

بالاخره در 1991  مزدوران اطلاعات به پدرم گفتند كه او را در زندان اورميه اعدام كرده اند. احمد در نزديكي مرز دستگير و اعدام شد.

اعضاي كميسيون مرگ، هرگز مجازات نشدند و همچنان به اشغال پستهاي كليدي ادامه مي دهند. پورـمحمدي  وزير دادگستري روحاني است. نيري هم اكنون رييس دادگاه  ويژه روحانيت  و رييسي از سوي ولي فقيه رژيم در راس بنياد قدرتمند آستان قدس قرار گرفته  و پيش از آن دادستان كل بود...

اما همانطور كه رييس جهمور برگزيده مقاومت ايران خانم مريم رجوي گفته است : تا آنجا که به مردم ایران برمی‌گردد، هر چند سال که سپری شود از خواست خود درباره محاکمه یک‌ به ‌یک سران رژیم بر سر این قتل عام دست برنخواهند داشت. ملل متحد و شورای امنیت باید ترتیبات سیاسی و حقوقی محاکمه بین‌المللی سران این رژیم به اتهام جنایت علیه بشریت را فراهم کنند.

·       عضو شوراي ملي مقاومت ايران (س.ان.ار.ئي)